dur

dur
-E adj.
1. (qui n'est pas mou) твёрдый*, жёсткий* (pas moelleux);

une roche dure — твёрдая поро́да;

un lit dur — жёсткая посте́ль <крова́ть>; de la viande dure — жёсткое мя́со; un col dur — жёсткий <накрахма́ленный> воротни́[чо́]к; dur comme la pierre — твёрдый как ка́мень, твердока́менный; un œuf dur — круто́е яйцо́; faire cuire un œuf dur — вари́ть/с= яйцо́ вкруту́ю

2. ling. твёрдый;

le signe dur — твёрдый знак;

une consonne dure — твёрдая согла́сная

3. (rassis) чёрствый*;

du pain dur — чёрствый хлеб;

devenir dur — черстве́ть/ за=; о= fig.; камене́ть/о= (fig. aussi); — тверде́ть/за=

4. fig. (insensible):

un cœur dur — чёрствая душа́, чёрствое <ка́менное> се́рдце

5. (à la vue) ре́зкий*, я́ркий*;

une lumière dure — ре́зкий свет;

des tons durs — ре́зкие то́на; des yeux d'un bleu dur — холо́дные голубы́е глаза́

6. (d'un liquide):

une eau dure — жёсткая вода́;

du vin dur — те́рпкое вино́

7. (rigoureux):

un hiver dur — суро́вая <жесто́кая> зима́

8. (pénible) суро́вый; тяжёлый (pénible);

il est aussi dur pour lui-même que pour les autres — он так же суро́в к себе́, как и к други́м;

il nous a dit de dures vérités — он нам сказа́л суро́вую пра́вду; un regard dur — суро́вый взгляд; la loi est dure — зако́н суро́в; de dures conditions — тяжёлые усло́вия; une dure épreuve — тяжёлое <тя́жкое, суро́вое> испыта́ние; les temps sont durs — тяжёлые <тру́дные> времена́; un coup dur — невезе́ние, ↑беда́; напа́сть; il lui est arrivé un coup dur — с ним стрясла́сь беда́

9. (difficile) тру́дный*; сло́жный* (compliqué);

un problème dur à résoudre — трудноразреши́мая <тру́дная> зада́ча;

une côte dure à gravir — тру́дный подъём; la vie est dure — жизнь сложна́; c'est dur de... inf + — тру́дно; ● avoir la vie dure 1) il a la vie dure — у него́ нелёгкая жизнь 2) ce préjugé a la vie dure — э́тот предрассу́док живу́ч; mener la vie dure à qn. — сжива́ть/сжить со све́ту <со све́та> кого́-л.; держа́ть ipf. в ежо́вых рука́вицах кого́-л.; il est dur d'oreille — он туг на у́хо; il a la tête dure

1) он ∫ ту́го сообража́ет <тугоду́м>;
↑OH — дуби́на стоеро́совая vulg. 2) (têtu) [ему́] хоть кол на голо́ве теши́ 10. (endurant) выно́сливый, сто́йкий*;

il est dur au travail — он упо́рен <выно́слив> в рабо́те;

il est dur au mal — он выно́слив

adv. кре́пко, си́льно (fort); твёрдо;

frapper dur — си́льно ударя́ть/уда́рить;

travailler dur — энерги́чно рабо́тать ipf.; ● croire dur comme fer — ве́рить ipf. твёрдо <непоколеби́мо>; il gèle dur — жу́ткий моро́з [уда́рил]

m
1. fam. орёл ◄орла́►, креме́нь ◄-мня►; смельча́к ◄-а'►;

c'est un dur — он не ро́бкого деся́тка;

● un vieux dur à cuire

1) вида́вший ви́ды <быва́лый> челове́к;

au cinéma il joue les durs — в кино́ он игра́ет быва́лых люде́й

2) быва́лый солда́т
2. твёрдый ма́териал;

un mur construit en dur — стена́ из твёрдого материа́ла

f fam.:

coucher sur la dure — спать ipf. на го́лой земле́

║ j'en ai vu de dures ∑ — мне приходи́лось ту́го;

à la dure стро́го, суро́во;

mener qn. à la dure — держа́ть ipf. кого́-л. в чёрном те́ле;

mener des élèves à la dure — стро́го обраща́ться с учени́ками; être élevé. à la dure — быть воспи́танным в стро́гости


Dictionnaire français-russe de type actif. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Полезное


Смотреть что такое "dur" в других словарях:

  • dur — dur …   Dictionnaire des rimes

  • dur — dur, dure [ dyr ] adj., adv. et n. • Xe ; lat. durus I ♦ Adj. 1 ♦ Qui résiste à la pression, au toucher; qui ne se laisse pas entamer ou déformer facilement. ⇒ résistant, solide. Le fer, l acier sont des métaux durs. Roches dures et roches… …   Encyclopédie Universelle

  • dur — dur, dure (dur, du r ) adj. 1°   Difficile à pénétrer, à entamer, opposé à tendre, à mou. Le fer est un métal très dur. Du pain dur. Un lit dur. Du bois dur à fendre. Une pierre dure à casser. •   Pauvre ignorant ! et que prétends tu faire ? Tu… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Dur — (v. lat. durus „hart“; franz. Mode majeur, engl. major, ital. Modo maggiore) bezeichnet in der Musik ein Tongeschlecht. Dieses kann sich auf eine Tonart, eine Tonleiter oder einen Akkord beziehen. Dur und Moll verdrängten im Verlauf des… …   Deutsch Wikipedia

  • dur — DUR, URE. adj. Ferme, solide, difficile à pénétrer, à entamer. Dur comme marbre. Dur comme fer. Le porphyre est plus dur que le marbre. f♛/b] Il est quelquefois simplement opposé à Tendre, mou. Pain dur. OEuf dur. Viande dure. Un lit dur. Chaise… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • dur — DUR, [du]re. adj. Ferme, solide, difficile à penetrer, à entamer. Dur comme marbre. dur comme fer. le porphyre est une pierre extremement dure. Il est quelquefois simplement opposé à tendre & à mol. Pain dur. oeuf dur. viande dure. On dit,… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • dur — Dur, m. Est le contraire de mol, et vient directement de ce mot Latin Durus. Pain dur, Caillou dur. Il se prend aussi pour difficile. Nicole Gilles en la vie de Philippe de Valois: Iceluy Pape Benedict fut dur à donner benefices à nulles gents, s …   Thresor de la langue françoyse

  • Dur — 〈n.; s; unz.; Mus.〉 eins der beiden Tongeschlechter mit großer Terz im Dreiklang der Tonika; Ggs Moll 1 [zu mlat. b durum „der Ton h“ eigtl. „hartes b“; zu durus „hart“, nach der als „harter Klang“ empfundenen großen Terz] * * * Dur, das; [s]… …   Universal-Lexikon

  • dur — dur̃ interj. dar: Dur̃ dur̃ dur̃ rateliai važinėja ir važinėja Arm. Griaustinis tik dur dur, kad trenkia! Jnšk …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • dur- — *dur germ., Femininum: nhd. Tür, Tor ( Neutrum); ne. door; Rekontruktionsbasis: got., an., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Hinweis: s. *dura ; …   Germanisches Wörterbuch

  • dur — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. durze {{/stl 8}}{{stl 7}} ostra choroba zakaźna, występująca w kilku postaciach, której towarzyszy bardzo wysoka gorączka; tyfus : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dur brzuszny, plamisty, rzekomy. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»